Maandag

Vandaag kwam er een vriendinnetje van school langs (Maud). Ze wou dolgraag zelf een cadeautje komen brengen en geven aan Charlotte. Ze vond het zo erg wat er allemaal met haar was gebeurd. Ze was erg verdrietig en sprak thuis veel over Charlotte. Charlotte, Maud en Sophie hebben lekker gespeeld met z’n 3tjes.

’s Middags was Charlotte wel heel moe en hebben we haar gedwongen op bed gelegd. Na 10 minuten jammeren en moeilijk doen is ze uiteindelijk toch maar gaan liggen en in slaap gevallen. We merken dat de emoties heel erg wisselend zijn, ze kan heel boos, verdrietig of bang zijn. Er zit geen middenweg tussen neutraal en heel erg emotioneel. Ik hoop dat ze daar ooit een balans in gaat vinden.

Dinsdag

Ome Appie en Marloes waren op vakantie toen dit allemaal gebeurde. Nu ze terug thuis zijn wilde ze uiteraard ook even bij ons langs komen. Het was erg gezellig. Charlotte haar grote vriend Niels kwam ook mee, hier heeft ze heerlijk mee geschommeld, op de trampoline gesprongen en buiten gespeeld.

Woensdag

Vanmiddag heb ik een goed gesprek gehad op mijn werk. De 2 weken zorgverlof die ik in eerste instantie wilde opnemen zijn niet nodig. We hebben afgesproken dat ik 1 week bijzonder verlof krijg van de baas en 1 week zorgverlof opneem. Wat fijn dat de werkgever wil meedenken naar oplossingen.

Donderdag

Vanmorgen hebben Charlotte en Sophie bij Claudia gespeeld. Thuis hebben wij de tasjes ingepakt en hebben we ze opgehaald om naar de Efteling te gaan. Charlotte vond het super om weer even lekker weg te zijn.

Vrijdag

Weer een ritje naar het UMC voor haar oog. De ontsteking was goed alleen was haar oog heel erg droog. We moeten een ooggel proberen die we minimaal 3x en maximaal 6x per dag moeten gebruiken en een nieuw zalfje voor de nacht. Over 4 weken moeten we weer terug komen. Na het oogonderzoek hebben we nog een gesprek gehad met de maatschappelijk werker van het PMC. Zij zal ons aanspreekpunt worden voor alle administratieve vragen rondom aanvragen etc.

We kunnen een vergoeding aanvragen voor de reiskosten die we maken door telkens naar Utrecht te rijden. Het is bijna 100km enkele reis, dus misschien wel iets om over na te denken. ‘s-Avonds zijn we met Appie, Marloes, Niels, opa Jasje, opa en oma en wij 4e naar de Kermis in Oosterhout geweest. We zijn naar huis gegaan met heel veel knuffels en speelgoed. Nu hebben we toch nog een beetje vakantie kunnen vieren.

Weekend

Lekker pyjama weekend! Netflix, filmpjes, verse broodjes bakken en chillen maar. Maandag gaat ze weer naar school, dus nu nog even lekker genieten van de rust.

Zondagavond; Het was weer feest vanavond. Charlotte was opeens wakker en begon heel hard te huilen. Ik liep naar zolder (waar Charlotte slaapt) en probeerde haar te troosten. Dit lukte niet, het leek wel alsof ze in een soort roes, waas of in een andere wereld zat. Ik kreeg geen contact met haar, ze luisterde nergens naar en ik kreeg geen antwoord op mijn vragen. Met 2 handjes pakte ze haar hoofd vast (de achterkant bij haar nekje) en begon harder en harder te huilen/krijsen! Alleen als ik vraag of ik weg moest gaan zei ze heel hard en duidelijk ‘NEE!’. Na een minuut of 15 kwam ze opeens weer bij. Ze wist nergens niets meer vanaf en viel bijna direct weer in diepe slaap.

Facebook
Twitter
WhatsApp
Email

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

15-08-2019 in de efteling
OVER MIJ
Tamarah Vermeulen
Ik ben Tamarah, moeder van twee prachtige meisjes Charlotte en Sophie.
Met deze blog berichten wil ik niet alleen aan de mensen vertellen hoe het nu met Charlotte gaat, maar ook een soort naslagwerk creëren voor Charlotte later. 
ADVERTENTIE

JOUW ADVERTENTIE HIER?
NEEM NU CONTACT MET ONS OP