Vannacht moest Charlotte elk uur worden wakker gemaakt, om controles uit te voeren. Dit vond ze niet zo fijn. Gister avond en vannacht heeft ze nog wel een aantal keer gespuugd, ook heeft ze nog heel veel pijn. Standaard zit ze voor de pijn aan de paracetamol en de morfine. Ook krijgt ze net zoals de vorige keer dexamethason tegen de misselijkheid en de zwelling.

Papa en ik zijn om en om bij Charlotte geweest vannacht. Het begin van de nacht heeft papa bij haar bedje gezeten en vanaf 02:00 uur heb ik aan haar bedje gezeten. Vannacht heeft de zuster het spalkje van haar arm opnieuw moeten verbinden. Dit keer werd de rode kleur vervangen door een groen verband. Hier was ze het niet mee eens, ze moest en zou een roze verbandje hebben. De zuster heeft de hele IC afgezocht maar uiteindelijk toch een roze verbandje gevonden! Wat een geluk!

Rond 10:30 uur werden we opgehaald door Arnoud en een arts om naar het PMC te gaan, naar ons eigen kamertje.

Wanneer ze slaapt is er niets aan de hand, maar zodra ze wakker is begint de pijn te komen. Ze begint te gillen van de pijn aan haar nekje. De artsen zeggen dat dit komt door de spierpijn van de spieren die tijdens de operatie aan de kant gelegd zijn. Dit gaan nu weer zijn huidige vorm aannemen en dat doet pijn.

Charlotte slaapt veel, de morfine is nu 2x zo hoog als eerst en daarnaast krijg je sinds vanmiddag ook nog diclofenac door het infuus. Toch blijft ze af en toe nog gillen van de pijn. Dan krijgt ze nog een soort ‘shot’ morfine die even een boost geeft.

Vandaag heeft ze ook al geprobeerd een toetje te eten, een lekker danoontje. Dit ging heel erg goed, alleen kwam deze er na 30 minuten wel weer volledig uit. Gister had ze veel moeite met drinken, ze wou perse een slok drinken, maar door de verlamming was dit geen succes. Praten is ook erg lastig.

We hebben vandaag een gesprekje gehad met de logopediste van het PMC. Zij heeft ons wat tips gegeven over het eten en drinken. Maandag komt ze sowieso langs om te oefenen met drinken uit een beker en wat te eten. Mochten we toch willen proberen dan moeten we zorgen dat ze rechtop zit met eten/drinken en dat ze kleine hapjes neemt en de tijd neemt voor het eten/drinken. Ook moeten we zorgen dat ze voedsel krijgt waarbij de makkelijk kan slikken. Vooral appelmoes etc. zal een goede optie zijn.

Voor het drinken was het advies om te drinken via een spuitje. Dan kun je gedoseerd wat drinken achterin haar keel krijgen die ze meteen kan doorslikken.

Vandaag wou ze nog niets weten van het spuitje, misschien morgen wel!