Wat een rot nacht. Hoofdpijn, buikpijn, liggen woelen en draaien…

Elke keuze die we ook gaan maken, heeft heel veel effect op het leven later voor Charlotte.

Operatie; jeetje. Tot nu toe al 2 operaties gehad in haar hersenen. Iedere operatie bracht een rottige nasleep mee. Bij de eerste operatie was het vooral het oogje, de balans en spieren links die aardig hard hebben moeten werken bij fysiotherapie. De tweede operatie heeft ze daadwerkelijk die verlamming gekregen in haar gezichtje. De NAH is veel heftiger dan eerst en inmiddels is de bijna blind en voor 30% doof links.

Wat er vooral door mijn hoofd gaat, is de ellende die ons te wachten staat als er weer een operatie nodig is. Wat word dan het effect? Helemaal blind? Helemaal doof? Helemaal verlamd? Kasplantje? Ik moet er niet aan denken! Ons lieve meisje waar straks misschien helemaal niets meer van over is. Dat alleen maar meer obstakels te verduren krijgt. Alleen maar met meer mankementen moet dealen. Verschrikkelijk! Haar hele toekomst kan in 1 klap heel anders zijn.

Chemotherapie… ja ik hoef niet te vertellen wat dat voor ellende met zich mee brengt. De uitval van haar haartjes is dan wel het minst erge. Toekomst…. zou je überhaupt ooit mama kunnen worden? Krijg je straks allemaal slangetjes in je lichaam, voor de chemo, maar misschien ook wel zuurstof of voeding? Arm kind… en dan nog niet gesproken over het ziek zijn. ECHT ziek zijn!

Alleen maar vragen, onzekerheden over de toekomst ..