Yeah! We mochten vandaag naar huis. De oogarts was heel tevreden over Charlotte haar oogje. We zijn op de goede weg. Wel moeten we thuis ook het oog intensief blijven verzorgen en de gehele dag van medicatie voorzien.

Ook hebben de artsen gistermiddag overleg gehad met elkaar en besloten om binnen nu en 4 weken Charlotte toch te gaan opereren. We hebben de chirurg al gesproken en we weten wat ze willen doen. Het botox verhaal is een goed idee, alleen halen we daarmee wel elke kans weg op enig herstel van haar zicht. Dit betekend dat het enige sprankeltje hoop op een verbetering van haar oog geen kans meer krijgt. Omdat haar oogje dan geen daglicht meer ziet en zichzelf niet meer kan ontwikkelen. Het is eigenlijk de hoop opgeven op herstel.

Er word gekozen om haar ooglid met een paar hechtingen dicht te maken aan 1 kant. Dit betekend dat ze een wat kleiner oogje krijgt, ze nog wel kan zien en zich kan ontwikkelen en dat er minder kans is op infecties van buitenaf. Het is een tijdelijke ingreep. Die hechtingen kunnen er na een tijdje weer worden uitgehaald en dan kan ze haar oogje weer volledig gebruiken.

De operatie opzich zal niet veel voorstellen, maar de impakt is waarschijnlijk wel groot.

Vrijdag moeten we weer terug naar de oogarts, dan hopen we maar dat die intensieve druppels geholpen hebben. Mocht het zo zijn dat de wond erger is geworden, dan moeten we helaas weer in het ziekenhuis blijven… Maar! We blijven positief en hopen gewoon op het beste!