Vanmorgen om 10 uur hadden we een afspraak bij de oogarts en de supervisor. Er is gekeken naar Charlotte haar oogje en er is een minimale verbetering te zien. Wel moeten we doorgaan met het druppelen, ieder uur. Ook krijgt ze nu een antibiotica zalf voor de nacht. Dit houd in dat we vannacht niet hoeven te druppelen, zoals afgelopen nachten, maar dat de zalf het werk doet die uren.

Zolang we ieder uur moeten blijven druppelen zullen we hier moeten blijven. Morgen ochtend hebben we weer een afspraak en dan word er opnieuw beoordeeld. Er zijn vanmorgen foto’s gemaakt van haar oog en daar kwam uit dat de bolling in haar hoornvlies sowieso geen bolling is op dit moment en hij plat is. Het herstellend vermogen van haar oog zelf is compleet weg, dit betekend dat elk tegenslagje in haar oog geholpen moet worden door medicatie.

Zolang we Charlotte kunnen blijven motiveren om niet met haar vinger direct in haar oog te komen, hoeft er geen verdere actie ondernomen te worden. Maar blijft ze met haar vinger rechtstreeks haar oog blijven aanraken, dan zal er of een botox traject gestart worden, of een definitieve oplossing.

Het botox traject houd in dat ze de zenuw van haar novenste ooglid lam leggen waardoor haar oogje gesloten blijft. Ze kan deze dan zelf niet meer aansturen. De botox zal ongeveer 3 maanden blijven zitten en zal daarna opnieuw ingespoten moeten worden. Dit gebeurd sowieso onder narcose.

Definitive oplossing houd in dat ze mer hechtingen haar ooglid dicht naaien. Dan groeien ze aan elkaar en zal haar ooglid definitief dicht blijven. De rest van haar leven zal haar oogje dicht zijn…

Onze voorkeur is uiteraard de botox. Ik ga nu geen beslissing voor haar nemen die haar uiterlijk zodanig veranderd dat dit de rest van haar leven zal bepalen. Zolang we dit tijdelijk kunnen doen is dat prima. Als ze ouder is, en ze wel van haar oogje kan afblijven dan zal ze niet meer dan licht en donker zien met haar oogje, maar dan ziet het er in ieder geval uit alsof ze twee normale ogen heeft.

De uitslag van de MRI;

In december is er een cyste leeggemaakt die veel nare bijwerking had. Na de operatie is geen MRI gemaakt, omdat dit voor Charlotte teveel impakt had. We hebben dus geen vergelijkings materiaal. Op deze MRI is te zien dat we een cyste zit die kleiner is dan die in december is leeggehaald. Maar omdat we geen vergelijking hebben, weten we niet of hij zich opnieuw gevuld heeft sinds dien, of dat hij zo al was na de operatie. Ditzelfde geldt voor de tumor. Die lijkt wat groter te zijn, maar dit kan ook schijn zijn.

Daarom moeten we over 3 maanden weer terug voor de MRI.

Geen goed nieuws, maar ook geen super slecht nieuws dus….