Vannacht

Vannacht heeft ze lekker geslapen. De medicatie helpt en de pijn is daardoor weg. Ook de irritatie van het verband is geheel weg. Het infuus van haar arm is eraf gehaald, hier had ze erg veel last van. Het eruit halen van het infuus was nog wel een dingetje. Charlotte was erg overstuur en we konden haar niet echt kalmeren. Doordat ze zo overstuur was, is de wond achterop haar hoofd een beetje gaan lekken. Hierdoor is besloten om het verband opnieuw aan te brengen. Wij als ouders hebben aangegeven dat dit geen goed idee is, aangezien ze zo hysterisch was door het vorige verband en dat ook de reden was waarom het verband eraf gehaald is.

Opnieuw verband

Dokter Oudekerk heeft besloten het alsnog te doen. Er werd een visnet over haar hoofd getrokken en daaroverheen het drukverband opnieuw (en heel strak) aangebracht. Het aanbrengen was een drama, laat staan het te laten zitten. Dokter Oudekerk zei dat het een knappe dame zou zijn als ze deze af zou krijgen. Ook zei hij dat er anders maar een extra hechting geplaatst moest worden, dit kon makkelijk zonder verdoving. Hier stak gelukkig Noelle (een andere arts) een stokje voor.

Na 2,5 uur huilen, krijsen en trekken aan het verband heeft ze het eraf gekregen. Zodra het verband eraf was, kon ze haar rust weer terug vinden. Claudia (de gastouder) is vandaag ook even langs geweest. Zij heeft gezien hoe heftig de reactie van Charlotte was en hoe snel ze kalm was nadat het verband eraf was. Overigens wel super lief van haar dat ze op bezoek kwam. Charlotte heeft weinig gemerkt dat ze er was, omdat ze zo druk was met haar verband.

Fysiotherapeut

Vanmiddag is de fysiotherapeut even langs geweest. We hebben een intake gehad en besproken wat er tot nu toe is opgevallen en wat de verwachtingen zullen zijn. Tot nu toe is Charlotte niet meer uit haar bedje geweest en de bewegingen waren alleen de kleine bewegingen in het bed. Met de fysiotherapeut erbij, is ze voor het eerst met Robert gaan staan. Wat een mijlpaal, alsof je nu alles weer opnieuw moet leren en wij opnieuw dolblije ouders zijn als iets haar voor het eerst zelf lukt!

Hierna kwam de fysiotherapeut aan met een rolstoel. Slik… Dat was wel even heftig voor mij. Mijn kind heeft een hersentumor, maar is toch niet verlamd? Ze kan toch gewoon weer lopen straks? Wat is dit voor onzin!

Gelukkig zag Charlotte het ook echt niet zitten. Ze wou niets van ‘dat ding’ weten en al helemaal niet in zitten. Morgen komt de fysiotherapeut terug en gaan we kijken of we een rondje over de gang kunnen doen. Ook moet ze morgen ochtend nuchter blijven. Dit i.v.m. haar wondje aan de achterkant. Mocht deze nog lekken, dan zal er een hechting bij worden gezet. Dit zal dan onder narcose gebeuren.