Het horlogeglas was geen succes. Gisteravond hebben we met man en macht geprobeerd om het horlogeglas op een normale manier op te doen. Uiteindelijk hebben we die opgedaan toen ze al sliep. Dit ging even goed, maar na een uur of 2 werd ze wakker en trok ze hem eraf. Na wat pijn en een paracetamol verder viel mevrouw weer in slaap.

Vanmiddag zijn we traditiegetrouw naar oma Vermeulen geweest. Daar was ze heel stil en wat terug getrokken, zeker niet de Charlotte die wij kennen. ’s Avond kreeg ze veel last van haar oog. Hij was heel erg rood maar ze wou geen zalfje. Uiteindelijk hebben we dat wel voor elkaar gekregen, maar vraag niet hoe. Hopelijk gaat dat morgen wat beter!

Morgen moeten we terug voor controle, laten we hopen dat het zalven van de afgelopen dagen heeft geholpen!